Ik ben een gestructureerd mannetje. Op het neurotische af. Al mijn
spullen hebben een vaste plek. Ik heb altijd alles bij me wat ik nodig zou
kunnen hebben en in principe ben ik nooit iets kwijt. Hooguit weet ik even niet
waar ik het gelaten heb. De dingen die ik tijdelijk niet weet te vinden komen
altijd weer terecht. Dan zijn ze ergens vanaf gevallen, net iets dieper
weggezakt in mijn rugzak of ik heb ze zonder nadenken een nieuwe, nog betere
plek gegeven.
Maar nu heb ik toch echt een probleem. Mijn The North Face dons jack is
spoorloos. Ik leefde tot vanmiddag in de veronderstelling dat hij in de
kofferbak van mijn auto lag. Aan de kapstok hangt hij ook niet. Voor de
zekerheid heb ik zelfs in de kledingkast gekeken, maar niets. Ik snap er geen
bal van.
Ik vrees dat ik de warme jas, die ik liefkozend 'mijn slaapzak' noem,
ergens heb laten hangen of liggen. Geen idee waar of wanneer.
Een week of drie, vier geleden heb ik de Nuptse2 voor het eerst dit
seizoen nodig gehad. En één ding is zeker: op dinsdag 15 oktober heb ik hem nog
gedragen tijdens de opnamen voor Het Sinterklaasjournaal. Er zijn verschillende
actiefoto's waarop duidelijk te zien is dat ik het dikke dons ding aan heb. Wat
er daarna precies is gebeurt met die lekkere jas is mij een raadsel.
Ik vraag me af of ik hem in een camerawagen heb laten slingeren? Bij de
uitgifte van een van de bedrijven waarvoor ik heb gewerkt of toch ergens op een
locatie? Er zijn inmiddels alweer heel wat opties. Ik pieker me suf. Er moet
een moment van onoplettendheid zijn geweest. Wanneer heb ik de jas
uitgetrokken, omdat het even te warm werd. In welke hoek heb ik hem gelegd? Of
over welke stoel heb ik hem gehangen. Heeft wellicht iemand anders hem even aan de kant gelegd? Ergens in mijn hoofd moet het ontbrekende puzzelstukje
gevonden worden, waardoor ik verder kom. Het is gekmakend. Niks voor mij.
Ach, het is zo'n fijne jas. Zeker nu het weer wat frisser wordt. Ik mis
hem nu al. Kan echt niet zonder. Maar om nou weer even € 250,- te donderen aan
de firma The North Face, dat is ook wat.
Verdomme.
Verdomme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.